Kategoriarkiver: Uncategorized
Dissosiering og sorg.
1.mars. Første vårdag. År etter år. Denne dagen kommer, og jeg føler meg både forberedt og overrasket på samme tid. Den kommer alltid upassende. Jeg håper på en måte at den aldri skal komme,at tiden bare skal forsvinne. Likevel kommer den. Etter den alltid så korte februar. I fjor ble den annerledes. Fordi jeg reiste …
Siden når var det flaut å være deprimert?
Å leve med en kompleks ptsd diagnose utfordrer livet med kroniske og tilbakevendende alvorlige depresjoner. Jeg utfordrer meg selv på å prøve å finne ut hva som vedlikeholder depresjonene mine. Gjennom, er den eneste veien ut, tror jeg.
«Livet som var ment for meg»
Var det dette livet som var ment for en, eller er det mulig å stanse tornadoen før det er for sent?
Modus grått
Eg skulle ynskja eg var ein robot. Ei kjenslelaus maskin, Med knappar eg kunne trykka på. Ein svart knapp, og ein kvit og så absolutt ein som kunne setta meg i modus grå! Kven er eg, Som skriv dette. Eg er 59 år gammal. Kone med grått hår som eg har farga brunt. Fargar fordi …
Ei kvardagshandling med c-ptsd i ryggsekken.
«Kjør for faen», høyre eg ei stemme brøle ut bak meg i vogna. Bybanevogna. Eg vil snu meg, sjå kva som skjer. Kven som laga denne lyden. Men kroppen let meg ikkje få snu meg. Kulda eg kjenner held meg fast til setet eg sit på. «For faen då, går det ikkje å få …
C-ptsd
Tanken Tek spenntak Slår den neste Sønderknust Med tusen nye Knyttneveslag Flat hand Riv Slit Tråkka på Slik at det brest Musklane verkar Så tek Kaoset Plassen Der motet skulle væra Slik livet kunne vore I kaoset Bak fasaden
Tanker over et strikketøy
Jeg våkner med stiv nakke i dag. Så stiv at det pulserer i området skulder til skulder. Alt i mellom kjennes knallhard og selvfølgelig vondt. Kanskje jeg klarer å sove litt til, tenker jeg, og retter på puta. Det bare utløser en ny pulsering i området jeg allerede har definert som nakke. Jeg er bare …
Glade jul
« Jula er ei god tid, dersom tida er god», høyrde eg sitert i eit fjernsynsprogram. Og i dag i Bergens Tidende, ein artikkel om ei ung mor som vert ramma av hjerneslag; « eg følte at livet hadde servert meg eit synkehol». «Glade jul» skrik eg frå mitt « synkehol». «Glade, glade jul» Den …
…
Rett framfor meg står han høgreist, svart, våt og iskald med tappar av kol som strittar alle vegar ein treng berre ta eit skritt til eg rispar meg sårt, og ein einsleg bloddråper slepp seg frigjerande Eg ser ikkje vegen rundt eller over grøfta er synleg
Etter en terapitime
« Vil du ha time neste uke?, jeg har bare to timer ledig.» Jeg kjenner usikkerheten som en klam hånd som trykker meg ned. Hun vil jeg skal si nei, helt sikkert. Men om jeg sier nei, så sier hun at det er jeg som må bestemme. «Hva vil du ? », kommer hun til …
Bak fasaden - Rønnaug 