I dag er det 30 år sidan Solveig døde…

roennaugrevheim ♦ 18. mai 2014 ♦ Legg igjen en kommentar

Det er ingen ord som er store nok,

som lagar nok lyd,

eller som uttykker nok smerte.

Det er ikkje råd å finna dei orda som eg leiter etter.

Stundom tenker eg at det kanskje ville vore lettare då,-

men eg er usikker.

Ein, to, tre,-

Fyrste veg til høgre,

dump… så er det slutt.

Heilt mørkt,- og heilt slutt.

Kjære vesle jenta mi.

I dag er det 30 år sidan livet ditt brått og brutalt blei teke i frå deg.

Eg var der med deg, likevel veit eg ikkje kva som hende.

Det maktar ikkje tankane mine å henta fram.

Eg veit berre det nokon har fortalt meg ,- i ettertid.

Men eg hugsar alt det vonde etterpå. Alle lukter, lyder, maktesløysa, tårer, og alle dei som sa dei visste korleis det var å mista eit barn. Korleis kunne dei vite?

Fortsatt leiter eg etter orda.

Dei eg treng for å skjøne,-

at det var slik det skulle bli.

«Forglemmegei»