Ein tanke

roennaugrevheim ♦ 17. mars 2014 ♦ 1 kommentar

Eg veit han er der,- tanken min.

Den tanken som skapar angst og uro,

som gjer at eg er redd.

Den eine vesle tanken som tek i frå meg nattesøvna,

og som fortel meg at eg ikkje betyr noko.

Eg veit han er der. Han og alle dei andre tankane som fyller meg.

Stundom med gode kjensler men ofte vonde. Tunge kjensler som er lette å kjenna.

Gode kjensler som eg treng bruke litt fleire tankar for å klare å tru på.

Eg veit han er der, tanken min.

Eg veit at han ikkje er farleg.

Ikkje den tunge tanken og ikkje den gode.

Fordi ein tanke ikkje kan væra farleg.

Det er berre ein tanke.

Eg veit det,

og ein tanke er ikkje farleg.